Als klein meisje groeide ik op in de Randmeer van mijn ouders. Het waren de jaren 60/70 , de Lauwersmeer nog niet dicht en de Waddenzee onontdekt terrein. Weken achterelkaar zwalkte we met de 2 open boten, vader moeder mijn 2 zussen en broer over het IJsselmeer en de Waddenzee.

Mijn vader had schragen ontwikkeld zodat we droog konden vallen, het was de vrijheid ten top. Op mijn 17e ging ik naar de Zeevaartschool in Amsterdam en met 19 jaar voer ik het zeegat uit, hard werken en zeeziek.

Twee en een half jaar heb ik van alles vervoerd, graan, veevoer, oud ijzer, en China klei, op een klein coastertje met Kaptein eigenaar onder Panamese vlag.

Mijn wilde haren verdwenen (zo leek het) en ik voltooide de opleiding tot verpleegkundige in het AMC. Na wat jaren op de eerste hulp te hebben gewerkt miste ik de bootjes, het buiten leven, het water en de bootliefhebbers.

Met de ervaring die ik had opgedaan bij zeilmakers in binnen en buitenland begon ik op mijn 29e jaar een bescheiden zeilmakerij. Inmiddels 20 jaar geleden en run de zaak, die velen op Google inmiddels opzoeken op de term Zeilmakerij Marianne, nog steeds met veel plezier.

Tot gauw in Muiderberg!

Marianne